De Stilte van de Goedheid in een Schreeuwende Wereld
Alles lijkt zich te herhalen. We zitten in het voorjaar van 2025 en de wereld voelt als een gebroken plaat. Godsdienstwaanzin laait weer op, het fascisme kruipt terug in het daglicht, en empathie wordt steeds vaker afgeschilderd als zwakte. Christenen die verkondigen dat medeleven ons ‘zacht’ maakt maar sluit ander zijn buiten. Politici die roepen om kracht, macht, controle. De samenleving lijkt haar gemeenschappelijke waarden te zijn kwijtgeraakt. Iedereen moet strijden, iedereen wil winnen. Het gaat om overleven, niet meer om samenleven. Waar gaat dit heen? Soms lijkt het alsof het fatsoen van de mens verloren is gegaan. Alsof de goedheid, die stille kracht die ons verbindt, wordt overschreeuwd door haat, polarisatie en wantrouwen. De lessen uit onze geschiedenis lijken vergeten of weggelachen. We hebben een wereld gebouwd waarin algoritmes woede belonen en nuance verdacht is geworden. En toch… de goedheid is er nog. Niet luid, niet glorieus, maar in kleine, koppige daden. In de hulp...