De gewone Nederlander bestaat niet. Maar de migrant wel.

De mythe van de werkende Nederlander

Ze roepen het hard: “We moeten onze grenzen sluiten.” Want volgens rechts kan de Nederlander het allemaal zelf. De loodgieter, de tomatenplukker, de schoonmaker, de zorgverlener de vuilnisman. Alles uit eigen bodem.  

Behalve dat die bodem leeg is. 

Nederland vergrijst! Elke dag gaan er meer mensen met pensioen dan erbij komen.  

De zorg piept. De bouw kraakt. De horeca zucht. Maar rechts roept: “We kunnen het zelf.”  

Alsof de economie een volkstuin is.  

Alsof je tomaten kunt plukken met meningen.  

Alsof je een rollator kunt duwen met retoriek.  

De realiteit belt aan. Ze spreekt Arabisch, Pools, Engels. En ze werkt. Terwijl jij nog op X zit te roepen dat ze weg moet.

Bovendien wil de extreem rechtse Nederlander liever bijstand dan een baan zonder status. Liever klagen dan aanpakken. Liever “eigen volk eerst” dan “samen de schouders eronder.”

Migratie als economische motor  

De feiten zijn simpel: als het goed gaat met de economie, stijgt de migratie. Niet omdat migranten komen om te profiteren, maar omdat ze nodig zijn.  

De CPB bevestigt het: arbeids- en studiemigratie zijn cruciaal voor onze groei. Zonder hen stagneert de zorg, de bouw, de horeca. Maar rechts doet alsof migratie een fout is. 

Alsof de economie vanzelf draait.  

Alsof de Nederlander plotseling wél om zes uur ’s ochtends wil schoonmaken.  

De CPB zegt het. De SER zegt het.

Maar dat wil rechts niet horen. Want feiten zijn te complex. Liever simplisme dan systeeminzicht. Liever “grenzen dicht” dan “welvaart open.”

Beeldvorming als beleid: hoe peilingen het denken platdrukken

“Rechts is het volk.”  

Dat is het frame.  

Niet omdat het waar is, maar omdat het werkt. De media herhalen het. De peilingen bevestigen het. En zo wordt fictie feit. Rechtse stemmers worden neergezet als “de gewone Nederlander.”  

Alsof nadenken elitair is.  

Alsof abstractie een bedreiging vormt.  

Alsof je pas meetelt als je boos bent, niet als je begrijpt. En de rest van het land?  

Versnipperd. Onzichtbaar.  

Want wie niet in het frame past, verdwijnt uit beeld.  

Links wordt weggezet als naïef, als anti-kapitalistisch. Terwijl het juist links is dat snapt: Kapitalisme zonder mensen is een lege spreadsheet.

Migranten? Ze zijn geen bedreiging.  

Ze zijn de ruggengraat van het systeem dat rechts zegt te verdedigen.  

Zij bouwen, zorgen, leveren.  

Maar ze tellen niet mee.  

Want ze passen niet in het frame. De Peilingen meten geen inzicht.  

Ze meten herhaling. Wie het hardst roept, wordt het vaakst geciteerd.  

Wie nuance brengt, verdwijnt in de marge.  Want nuance verkoopt niet. Woede wel.

En zo blijft het debat achterlijk.  

Niet omdat mensen dom zijn,  

Maar omdat domheid loont.  

Omdat framing verkoopt.  

Omdat peilingen indoctrineren.

Zolang de media blijven doen alsof “rechts” het volk vertegenwoordigt,  

Zal het volk blijven denken dat rechts gelijk heeft.